۱۳۸۶۱۱۰۱

مثل برده كار كن مثل شاه حكمراني كن و مثل خداوند بيافرين.

با همه تيريپ هاي مرگ مولفي كه گهگاه مي آيم ، اعتراف مي كنم كه با ديدن اين عكس نشد كه نقش خالق را به عنوان اصلي ترين معني دهنده جمله در نظر نگيرم

اين جمله با اين عكس معني مي شود و فقط و فقط به اين خشونت و هيبت ذاتي و اساطيري چهره اش تعلق دارد . به دست هاي بزرگي با رگ هاي برآمده و ساعدي عضلاني، در حالتي كه زئوس وار به روي نخته سنگ نشسته است.و به مجسمه هايي بزرگ و بت گونه و صيقلي از سنگ و فلز كه به كارگاهش حال و هواي معبد مي بخشند.

برده و شاه و خداوند با اين شمايل جسميت پيدا مي كنند

. اين جمله نه براي نقاش ي است كه اين را بروي ديوار آتليه اش براي اولين بار خواندم و نه براي من كه قبل از ديدن اين عكس، بصورت جو گيرانه اي آنرا نوشتم و بروي ديوار مقابل تختم چسباندم .

اين جمله فقط براي برانكوزي است

۱۱ نظر:

ناشناس گفت...

سلام بر علیرضا ی گرام
برانکوزی را دوست می دارم چون کارهایش بسی متفاوت است .کارهای او اشیایی هستند که از دنیا جدا شده و تک افتاده و زندگی مستقلی دارند.ارتباطی با زمینه ندارند که عناصری بیگانه و دارای هویت مستقل هستند .شاید مثل خودش

ناشناس گفت...

کورش

ناشناس گفت...

che khube ke az adamai ke ZENGEDI kardand harf mizanid
..
neveshtehatun adamo alaghemand mikone; be fekkardan,motale'e,be shoma

ناشناس گفت...

یه فکری داشتم ولی بی خیالش شدم. چون میخوام مثل برده کار کنم مثل شاه حکمرانی و مثل خدابیافرینم. ممنونم.یسنا

ناشناس گفت...

سلام بر کوروش عزیز
کارهی این هنرمند احترام برانگیز و نابه.
سلام یسنا . راستش من زیاد متوجه منظور شما نشدم

ناشناس گفت...

pas a bazi chiz ha ham khoshet miad:)
in comment donit ham ke kharabe

ناشناس گفت...

دوست عزیز لطفا با نظرات سازنده خود، میزبان بعدی ضیافت معماری را همراهی کنید و در صورت امکان با دعوت از تمام دوستان خود، آنها را به مشارکت هرچه بیشتر در ضیافت معماری چهارم ترغیب نمایید.
با امید به گسترش هرچه بیشتر دامنه ضیافت های معماری.

ناشناس گفت...

سلام. میگن وقتی همه چیز به سمت تو میاد دلیلش اینه که مسیرو اشتباه میری. منم می خواستم مسیرمو عوض کنم تا خودم برم دنبالشون. این جمله خیلی تو تصمیمم موثر بود.ممنون از یاداوری. یسنا

ناشناس گفت...

برانكوزي رو که نمیشناسم ، تو و کارهات و نوشته هاتو که میشناسم! همینو میدونم آخرش همون شاه و خدایی میشی که خودم و اون رفیقت هی بهت افتخار کنیم!!

ناشناس گفت...

سلام رضوان
بقول شاعر شهیر دلخستگان، حمیرا، عجب چوبکاری کردی:)

ناشناس گفت...

کارش درسته